Μια Μακρά Ιστορία
Οι κεντρικές τράπεζες και ο χρυσός έχουν μακρά ιστορία, αν και η χρήση του χρυσού ως χρήματος προϋπήρχε των νομισματικών αρχών κατά χιλιετίες.
Η χρήση χρυσού από τις κεντρικές τράπεζες έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του σύγχρονου κόσμου. Η μεγάλη περίοδος παγκόσμιας οικονομικής επέκτασης μεταξύ του τέλους των Ναπολεόντειων Πολέμων (1815) και του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου (1914) έγινε αναμφισβήτητα δυνατή εν μέρει με την εισαγωγή του Χρυσού Προτύπου, ενός νομισματικού συστήματος όπου το νόμισμα μιας χώρας έχει άμεση αξία συνδέονται με τον χρυσό.
Η προκύπτουσα νομισματική σταθερότητα επέτρεψε μια αξιοσημείωτη περίοδο επέκτασης του εμπορίου και των παγκόσμιων επενδύσεων. Αυτό συνδυάστηκε με το άνοιγμα τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού στην Αμερική, τη Νότια Αφρική και την Αυστραλία, τα οποία ενίσχυσαν την παγκόσμια επέκταση λιπάνοντας αποτελεσματικά την προσφορά χρήματος στον κόσμο. Το σύστημα ελεγχόταν σε μεγάλο βαθμό από την Τράπεζα της Αγγλίας με τη συνεργασία άλλων κεντρικών τραπεζών. Αυτό τελείωσε με την επίθεση του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς τα περισσότερα εμπόλεμα κράτη ανέστειλαν την ελεύθερη μετατρεψιμότητα του χρυσού. Στην περίοδο του Μεσοπολέμου, η επανίδρυση ενός κανόνα χρυσού από ορισμένα έθνη γνώρισε ανάμικτη επιτυχία. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, όλο και περισσότερες χώρες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τον κανόνα του χρυσού κάτω από τις πιέσεις και τις πιέσεις της Μεγάλης Ύφεσης.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το σύστημα του Μπρέτον Γουντς καθιερώθηκε με τον χρυσό – για άλλη μια φορά – να διαδραματίζει βασικό ρόλο στις πολιτικές που υιοθέτησαν οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες του κόσμου. Το Bretton Woods βασίστηκε σε μια σιωπηρή σύνδεση των νομισμάτων με τον χρυσό. Τα νομίσματα των συμμετεχουσών κεντρικών τραπεζών ήταν συνδεδεμένα είτε με το δολάριο ΗΠΑ είτε με τον χρυσό απευθείας. Το σύστημα λειτούργησε καθώς οι ΗΠΑ διατηρούσαν τεράστιες ποσότητες χρυσού ως αποθέματα. Η νομισματική σταθερότητα που ακολούθησε έπαιξε μεγάλο ρόλο στη διασφάλιση της μεταπολεμικής οικονομικής ανάκαμψης. Το σύστημα του Bretton Woods ουσιαστικά κατέρρευσε το 1971 λόγω εγγενών αντιφάσεων και εντάσεων στο σύστημα. Απελευθερωμένος από τους περιορισμούς του Μπρέτον Γουντς, ο χρυσός σημείωσε σημαντική άνοδο για την υπόλοιπη δεκαετία, ενισχύθηκε σε μεγάλο βαθμό από τον διψήφιο πληθωρισμό καθώς οι κεντρικές τράπεζες ακολούθησαν επεκτατικές πολιτικές.
Τούτου λεχθέντος, περισσότερες από πέντε δεκαετίες μετά την κατάρρευση του συστήματος του Bretton Woods, ο χρυσός συνεχίζει να διαδραματίζει χρήσιμο ρόλο στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και αποτελεί σημαντικό μερίδιο των παγκόσμιων συναλλαγματικών αποθεμάτων. Οι αγορές χρυσού από τον επίσημο τομέα αποτελούν σημαντικό (αν μερικές φορές ελάχιστα συζητημένο) συστατικό της ζήτησης χρυσού. Συλλογικά, οι κεντρικές τράπεζες είναι οι μεγαλύτεροι κάτοχοι χρυσού στον κόσμο και οι αποφάσεις τους για τις πωλήσεις και τις αγορές μπορεί να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στις τιμές. Κάθε ανεξάρτητη κεντρική τράπεζα στον κόσμο κατέχει τουλάχιστον κάποια ποσότητα χρυσού. Ως εκ τούτου, η θέση του χρυσού ως νομίσματος επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι ο χρυσός υπολογίζεται ως μέρος των συναλλαγματικών αποθεμάτων μιας κεντρικής τράπεζας. Είναι το μόνο εμπόρευμα-νόμισμα που έχει επιβιώσει ως χρήμα στην ηλεκτρονική εποχή. Αυτό υποδηλώνει τη μοναδική νομισματική θέση του χρυσού.
Γιατί να αγοράσω;
Πέρυσι, οι κεντρικές τράπεζες συσσώρευσαν χρυσό με τον πιο γρήγορο ρυθμό από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, μια περίοδο που το σύστημα του Μπρέτον Γουντς πλησίαζε στο τέλος του. Ωστόσο, ο επίσημος τομέας δεν ήταν πάντα αγοραστής χρυσού. Πού μπορούμε να εντοπίσουμε την επιστροφή του χρυσού σε σχέση με τη χρησιμότητα και τους τόκους της κεντρικής τράπεζας; Μια μακρά σειρά πωλήσεων χρυσού από τις κεντρικές τράπεζες, που ξεκίνησε το 1991, άρχισε να εξασθενεί στις αρχές αυτού του αιώνα.
Το επίσημο τέλος του Ψυχρού Πολέμου το 1991 μείωσε τους γεωπολιτικούς κινδύνους και εγκαινίασε μια εποχή αυξημένου παγκόσμιου εμπορίου και ευημερίας, η οποία φαινόταν να στέλνει τον χρυσό στο πίσω μέρος. Μετά από δεκαετίες πωλήσεων, οι κεντρικές τράπεζες έστρεψαν τους αγοραστές προς το τέλος του 2009, σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS). Η Παγκόσμια Χρηματοπιστωτική Κρίση το 2008 φαίνεται ότι έφερε ξανά τον χρυσό στην προσοχή των επενδυτών, συμπεριλαμβανομένων των κεντρικών τραπεζών. Το τέλος των μαζικών πωλήσεων κεντρικών τραπεζών –σχεδόν αποκλειστικά κεντρικές τράπεζες της Δυτικής Ευρώπης που δημιούργησαν αποθέματα χρυσού κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου– αφαίρεσε ένα σημαντικό αρνητικό από την αγορά χρυσού.
Κατάταξη (2022)Κεντρική ΤράπεζαΕπίσημα αποθέματα χρυσού (τόνοι)%
των συναλλαγματικών αποθεμάτωνΑποθεματικά συναλλάγματος
(USDm)1Ηνωμένες Πολιτείες8.133,568.1232.716,62
Γερμανία3.355,167,698.413,73
Ιταλία2.451,864,981.714,84
Γαλλία2.436,862.2100.428,95
Ρωσική Ομοσπονδία2.298,522.2497.946,06
Κίνα, δημόσιες σχέσεις (ηπειρωτική χώρα)2.025,43.73.188.790,07
Ελβετία1.040,06.9847.164,48
Ιαπωνία846,04.21.178.279,49
Ινδία787,48.4521.528,010
Ολλανδία612,557.327.665,711
Τουρκία564,829.782.890,
Πορτογαλία382,669.19.939,71
Καζακστάν, Δημ355,659.614.582,817
Σαουδική Αραβία323.14.2471.575,718
Ηνωμένο Βασίλειο310.310.3158.329,919
Λίβανος286,852,915.893,020Ισπανία281,618.376.497,9
AGORA-XRYSOU.COM
- Ελ. Βενιζέλου 53, Πειραιάς
Τηλ.: 211.1825001 & 697.2027740
Βρείτε μας στο χάρτη - Κολοκοτρώνη 9 (2ος όροφος), Σύνταγμα
Τηλ.: 211.1835856 – 697. 2027740
